Het effect van een boorplatform

Het boorplatform bij Ameland zie ik mijn hele leven al vanaf de Noordzeekant van Schiermonnikoog. Ik heb het altijd als storend ervaren, maar ja, het is er, je doet er niks aan, je staat er nauwelijks meer bij stil. Nu loop ik op Ameland in oostelijke richting langs het strand en kom zo steeds dichterbij. Dat is een heel andere perspectief. ‘Wat doet het met mijn aandacht?’ vraag ik me af?
Het is nauwelijks te ontwijken, het is beeldvullend, van een uitgestrekte ruimte of vrij uitzicht op de horizon is stap voor stap minder sprake. Mijn aandacht verandert. Ineens wordt ik nieuwsgierig. Hoe ziet dat ding er eigenlijk precies uit? Fascinerend wel, al die onderdelen. Wat zou wat zijn? Hoe zou het functioneren?

Ineens kan ik me voorstellen wat gezegd werd in de eerste systeemopstelling over de gasboring op 21 juni jl door de representant van One-Dyas, het bedrijf dat naar gas wil boren: kleine jongetjes vinden het heel leuk zo’n boortoren. Ja, het is intrigerend, een staaltje techniek. Dichterbij kan ik niet komen. Ik neem we voor het nog eens op internet nader te onderzoeken. Ik draai me om. Loop in westelijke richting, met de boortorens in de rug.

Ineens voel ik hoe ik kan ontspannen… hoe ik dieper in mijn lijf kan zakken, hoe de ruimte en het vrije uitzicht me voedt. Letterlijk een verademing.

Laten we zuinig zijn op het vrije uitzicht aan de horizon.

Doe je ook mee om te zorgen dat we die behouden? Meld je aan voor de nieuwsbrief en je ontvangt uitnodigingen om ons hier samen voor in te zetten. Kijk ook hier